ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ + ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ + ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ =  ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Γεγονός είναι ότι η παραμονή μας στην ευρωζώνη, λειτουργεί απαγορευτικά στην άσκηση εθνικής ανεξάρτητης οικονομικής πολιτικής.

Τούτο συνάγεται από τα έως τώρα οικονομικά αποτελέσματα-μακροπρόθεσμα-τα οποία σήμερα με τον πλέον δεινό τρόπο, βιώνει  στην καθημερινή του ζωή, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού.

Τα αποτελέσματα αυτά-προϊόντα της μεγάλης απόκλισης των εθνικών οικονομιών της ευρωζώνης-δεν αποτελούν προϋπόθεση και αναγκαία συνθήκη άσκησης εθνικής ανεξάρτητης πολιτικής, πόσο μάλλον, απέχουν τα μάλα από τον επιθυμητό στόχο, που είναι η λαϊκή κυριαρχία.

Αποτελεί μέγιστη αυταπάτη και  είναι άτοπη ρεαλιστικά, η πεποίθηση, ότι η Ελλάδα, εντός της ευρωζώνης και με τους περιορισμούς και επιταγές που τίθενται εντός αυτής, θα είναι σε θέση-κάποτε στο αόριστο μέλλον-,να οδηγηθεί στην λεωφόρο της ανάπτυξης και μίας εθνικά υπερήφανης και προς όφελος του λαού εφαρμογής οικονομικής πολιτικής.

Τούτο το απέδειξε η έως τώρα ένταξή της σε αυτήν.

Επιταγή των καιρών, της ίδιας της κοινωνίας και της ζωής είναι η ανατροπή της υφιστάμενης οικονομικής παρηκμασμένης-αναποτελεσματικής και αντιλαϊκής πολιτικής.

Η ανατροπή αυτή προφανώς και δεν μπορεί να επιτευχθεί με ημίμετρα-τα οποία άλλοι και όχι η Ελλάδα ορίζουν και επιτάσσουν-, ούτε με γνώμονα συνισταμένων κοινών συμφερόντων -εντός της ευρωζώνης- καθώς έχει αποδειχθεί ότι σε αυτήν κυριαρχούν και εφαρμόζονται πολιτικές οι οποίες και εξυπηρετούν, τους πραγματικούς διευθύνοντες την ευρωζώνη, δηλαδή τα διαπλεκόμενα διεθνή τραπεζοχρηματιστηριακά συμφέροντα τα οποία και πάλι προφανώς ελέγχονται από ένα κοινό οικονομικό-πολιτικό κέντρο αποφάσεων.

Μία ανεξάρτητη εθνική οικονομική πολιτική, απαιτεί την αναζήτηση συνεργασιών μακριά και έξω από τούτη την ατραπό, η οποία επιμόνως ζητά ως θυσία στο είδωλο του πλέον ακραίου και απάνθρωπου καπιταλισμού που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, το αίμα των λαών της Ευρώπης-και όχι μόνον-.

Απαιτεί μία εθνική ανεξάρτητη οικονομική πολιτική, την δυνατότητα η ίδια η Ελλάδα να μπορεί να ορίζει-χωρίς προστάτες-, το μέλλον της, να χαράζει την αναπτυξιακή πολιτική η οποία και προσιδιάζει στις ιδιαιτερότητές της και στους πλουτοπαραγωγικούς της πόρους, εφαρμόζοντας την δημοσιονομική και νομισματική πολιτική η οποία θα την φέρει στον δρόμο της μακρόχρονης ανάπτυξης, προς όφελος του λαού και του έθνους.

Σήμερα ο δρόμος αυτός δεν περνά μέσα από την ευρωζώνη, αλλά χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από αυτήν.

Σε μία παγκόσμια οικονομία όπου σταθερές δεν υπάρχουν, η αβεβαιότητα κυριαρχεί, η εμμονή σε λογικές του παρελθόντος, τις οποίες η ίδια η ζωή-και η οικονομική- ξεπέρασε, αποτελεί έναν επικίνδυνο και ολισθηρό κατηφορικό μονόδρομο.

Ο δρόμος της ανάπτυξης, δεν είναι μονόδρομος και μπορεί να είναι ευθύς, εάν αναζητηθεί και εφαρμοστεί μία εθνική οικονομική ανεξάρτητη πολιτική, με βάση τα συνεχώς νέα δεδομένα-οικονομικά, πολιτικά-τα οποία διαμορφώνονται.

Η πατριωτική αναγέννηση δεν θα επιτευχθεί εντός της ευρωζώνης, διότι η εκεί παραμονή μας γεννά και οδηγεί στον πατριωτικό παρικμασμό.

Εθνική ανεξάρτητη οικονομική πολιτική δεν παράγεται, χωρίς εθνικό νόμισμα και χωρίς εθνικά χρήσιμη και προς όφελος του λαού, εφαρμογή δημοσιονομικής-νομισματικής(επεκτατικής) πολιτικής, υπό την άμεση εποπτεία μίας Εθνικής Κεντρικής Οικονομικής Αρχής, η οποία και θα διασφαλίζει το εθνικό-πατριωτικό-λαϊκό συμφέρον.

Η εθνική ανεξαρτησία μπορεί να γίνει πραγματικότητα μέσα από το μονοπάτι της εθνικής ανεξάρτητης πολιτικής.